مسئله افراد خارجی بدون وضعیت قانونی در کانادا به یک سری از مشکلات قانونی، اقتصادی و حقوق بشر تبدیل شده است. با هزاران نفر که در وضعیت بلاتکلیفی زندگی می‌کنند، این سوال مطرح میشود: آیا کانادا واقعاً میتواند اخراج تمام کسانی را که مدت اقامت آن ها از زمان تعیین شده بیشترشده است و به طور قانونی اجرا کند؟ ما بر این باوریم که چه دولتی در قدرت باشد، لیبرال‌ها یا محافظه کاران، اخراج تمام اتباع خارجی غیرقانونی غیرممکن است. هیچ یک از احزاب برنامه‌ای ندارند و نمی‌توانند داشته باشند؛ این بار دیگر “غیرممکن” است، زیرا خود افراد غیرقانونی به طور علنی اعتراض می‌کنند و نهادهای اجرای قانون قادر به دستگیری آن‌ها نیستند این مقاله به بررسی عمیق این مسئله چندوجهی می پردازد وزمینه، آمار وپیامدهای اخراج از کانادا را بررسی می کند
فهرست مطالب
درک حالت بدون وضعیت مشخص در کانادا
برای درک بهتر مطالب ابتدا تعریف کاملی از حالت بدون وضعیت مشخص در کانادا ارائه میکنیم:
یک فرد زمانی خارج از وضعیت مشخص محسوب میشود که دیگر اجازه قانونی برای ماندن در کانادا ندارند این میتواند به دلیل تمدید نکردن ویزا ، کاربدون مجوز یا عدم رعایت شرایط اقامت باشدهمچنین امکان دارد که بسیاری به صورت موقت وارد کانادا شوند اما پس ازتاریخ انقضای ویزای خود خاک کانادا را ترک نکنند. بسیاری از افرادشرایط اقامت را نقض میکنندکه این شامل کار بدون مجوزمناسب یا عدم ترک کشور در زمان تعیین شده است . بسیاری از این افراد نامه اخراج از کشور را دریافت می کنند .
دولت کاناداقوانینی را برای حالت بدون وضعیت مشخص در کانادا تعیین کرده است که این شامل موارد زیراست:
قانون حفاظت از مهاجران و پناهندگان :
این قانون فرایند اخراج از کانادا را با سه نوع دستور اخراج تعریف می کند . خروج ومنع ودیپورتیشن که هرکدام تاثیرات متفاوتی بر ورودهای آینده دارد.
دلایل بشردوستانه:
راهی برای افرادی که بدون وضعیت مشخص هستند تا برای اقامت دائم درخواست دهند باتوجه به عواملی مانند نسبت های خانوادگی، بودن در خاک کانادا ، ومشکلاتی ناشی از اخراج وجود دارد.
طبق آمار رسمی CBSA گزارش میدهد که حدود ۲۱۵۰۰۰خارجی تحت دستور اخراج قرار دارند که هنوز کشور راترک نکرده اند که این تعداد شامل: ۱۲۰۰۰۰ نفر در انتظار تصمیم یا اقدام بیشتر هستند وحدود ۴۰٫۰۰۰نفر که از پیروی از مراحل اخراج خودداری کرده اند.وتقریبا ۵۵٫۰۰۰نفر که به دلیل دلایل حقوقی یا بشردوستانه،وضعیت آن ها در حال بررسی است
آمار اخراج های سالانه در کانادا:
در سال ۲۰۲۳،کانادا تنها توانست ۵٫۳۰۰ خارجی را اخراج کند که بسیار کمتر از تعداد افرادی است که دستور اخراج دارند و نشان دهنده چالش های موجود در اجرای قانون است تعهدات حقوق بشر کانادا به اخراج ها به طور قابل توجهی تحت تاثیر مسائل بشر دوستانه قرار دارد
تقاضای پناهندگی :
تا سپتامبر۲۰۲۴،تعداد١٣٢٥٢٥درخواست پناهندگی در کانادا ثبت شده است که بسیاری از آن ها ممکن است بدون وضعیت مشخص باشند.فرایند رسیدگی به این ادعاها ممکن است سال ها طول بکشد که در طی آن اخراج متوقف می شود
حقوق کودکان:
حقوق کودکان یکی از عوامل مهم در تصمیم گیری هاست؛برای مثال،درسال ۲۰۲۳،حدود ۱۶۷مجوز به افراد بدون وضعیت مشخص تحت برنامه های بشر دوستانه برای کسانی که دارای فرزند هستند،صادر شد تا از جدایی خانواده جلوگیری شود
حفظ خانواده:
سیاست معمولا به حفظ خانواده تمایل دارد که می تواند منجر به تصمیمات اختیاری برای اجازه ماندن افراد شود.
در ادامه ما سعی داریم به بررسی احساسات عمومی در مورد این موضوع بپردازیم.
بررسی افکار عمومی در کانادا :
اعتراضات کارگران بدون مجوز:
درسال۲۰۲۴،یک اعتراض بزرگ در تورنتو با حضور ۲٫۵۰۰کارگر بدون مجوز برگزار شد که سهم آن ها را دربخش هایی مانند ساخت وساز وکشاورزی نشان داد وخواستار قانونی شدن وضعیت خود شدند.
نظرات عمومی:
یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۳توسط موسسه انگی رید نشان داد که ۵۶درصد کانادایی ها از نوعی راه حل برای کارگران بدون مجوز حمایت می کنند که نشان دهنده تغییر در احساسات عمومی نسبت به قانونی کردن وضعیت است.
هزینه های اخراج اتباع بدون وضعیت مشخص یک مسئله مهم برای دولت کانادا است
هزینه های مستقیم:
هزینهCBDAبرای هر اخراج میتواند بین ۵٫۰۰۰تا۱۵٫۰۰۰دلار باشد،برای موارد پیچیده که شامل بازداشت ،اسکورت هاو سفر بین المللی است
هزینه های غیر مستقیم:
دعواهای حقوقی،بازداشت هاوروند اداری به هزینه ها فزوده وممکن است هزینه هرمورد را دو برابر کند
تاثیر اقتصادی:
یک مطالعه در سال ۲۰۲۲توسط مرکز سیاست های عمومی کانادا تخمین زده است که کارگران بدون مجوز بیش از ۷.۵میلیرد دلار به طور سالانه به اقتصاد کانادا از طریق مالیات ها ونیروی کار کمک می کنند.
در ادامه به مزایا حضور افراد بدون وضعیت مشخص ومشارکت اقتصادی آن هاوهم چنین لزوم اجرای قوانین می پردازیم .
مشارکت در نیروی کار:
بخش‌هایی مانند کشاورزی که تخمین زده میشود ۲۰٪ از کارگران آن‌ها بدون مجوز هستند، به شدت به این نیروی کار وابسته‌اند
اجرای قوانین:
تعادل بین منافع اقتصادی و نیاز به رعایت قوانین مهاجرت همچنان یک چالش باقی مانده است مباحث سیاست‌گذاری با نزدیک شدن به انتخابات ۲۰۲۵، بحث‌های درباره ایجاد یک برنامه جدید قانونی‌سازی، مشابه برنامه‌ای که در سال ۱۹۷۳ حدود ۳۹,۰۰۰ مقیم بدون مجوز را قانونی کرد، وجود دارد اظهارات وزیر مهاجرت مارک میلر به‌طور واضحی درباره در نظر گرفتن هم اجرای قانون و هم انسانیت صحبت کرده و رویکردی دقیق را پیشنهاد داده است: “ما باید اطمینان حاصل کنیم که سیستم مهاجرتی ما هم منعکس‌کننده قوانین ما و هم ارزش‌های انسان‌دوستانه باشد.
دیدگاه وزیر مهاجرت براین موضوع تأکید دارد: “ما متعهد به مدیریت مسئولانه مرزهای خود هستیم در حالی که همچنین مسائل انسانی وبشردوستانه را در نظر می‌گیریم. هر مورد نیاز به بررسی دقیق دارد
چالش‌های اجرای قانون برای افراد بدون وضعیت مشخص:
طولانی بودن بررسی ها:
با تنها ۴,۹۰۰ اخراج در سال ۲۰۲۲ ظرفیت CBSAبه دلیل زیاد بودن تعداد پرونده هاتحت فشار است .
چالش‌های قانونی:
فرایند تجدیدنظر ممکن است سال‌ها طول بکشد؛ برای مثال، در سال ۲۰۲۳، ۳,۲۰۰ تجدیدنظر علیه دستورات اخراج ثبت شد
روابط بین‌الملل:
اخراج افراد به کشورهایی با نگرانی‌های حقوق بشری یا بی‌ثباتی سیاسی، مانند ونزوئلا یا افغانستان، چالش‌های دیپلماتیک و انسانی قابل توجهی را به همراه دارد.
اعتراضات عمومی:
اعتراضات:
از سال ۲۰۲۰، ۱۵ اعتراض بزرگ در سراسر کانادا برگزار شده است که بزرگ‌ترین آن‌ها در مونترال با بیش از ۱۰,۰۰۰ شرکت‌کننده برگزار شد و خواستار راه‌های دستیابی به شهروندی یا گرفتن مجوز شدند
گروه‌های حمایتی:
سازمان‌هایی مانند شورای پناهندگان کانادا در حال فشار برای سیاست‌هایی هستند که حقوق و مشارکت‌های کارگران بدون مجوز را شناسایی کند
در ادامه راهکارهایی تحت عنوان جایگزین‌های اخراج برای افراد بدون وضعیت مشخص ارائه شده است:
مجوزهای اقامت موقت:
در سال ۲۰۲۳، کانادا ۲,۴۰۰ مجوز از این نوع صادر کرد که معمولاً به دلایل بشردوستانه یا برای حفظ خانواده‌ها صادر میشود.
گرفتن مجوز قانونی:
مثال‌های تاریخی شامل دادن مجوزقانونی به ۳۹,۰۰۰ کارگر بدون مجوز در سال ۱۹۷۳ است که تاریخچه ای برای ملاحظات سیاسی آینده فراهم می‌کند. برنامه‌های اقامت دائمی منطقه‌ای با تعهد ۵ تا ۱۰ ساله نیز می‌توانند به حفظ افراد بدون وضعیت مشخص کمک کنند و همچنین به کانادا در پر کردن مناطق روستایی که در واقع یک مشکل عمده است، کمک کنند.
اخراج اتباع خارجی بدون وضعیت مشخص در کانادا تنها یک مسئله اجرای قانون نیست بلکه نشان دهنده ارزش‌های اجتماعی، نیازهای اقتصادی و تعهدات بین‌المللی آن است. سیستم کنونی با چالش‌هایی در زمینه اجرای قانون به دلیل نگرانی‌های بشردوستانه، مواجه است. با نشان دادن حمایت عمومی مردم برای قانونی کردن، درآینده ممکن است شاهد پذیرش سیاست‌های انسان‌دوستانه‌تر توسط کانادا باشیم. اما تا آن زمان، دولت همچنان در حال بررسی است که هر تصمیم بر زندگی، اقتصاد و هویت ملت چه تأثیری می گذارد.